Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης

                              ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

                                              ΤΟΜΟΣ Α’.

                                 Τριώδιο- Πεντηκοστάριο.

Ακτή  Λευκωσία 2009

   

 Ταπείνωση: Η στολή της Θεότητος.

Σήμερα ανοίγει το Τριώδιο. Το Τριώδιο είναι ένα βιβλίο εκκλησιαστικό, από το οποίο διαβάζουμε Ακολουθίες και Κανόνες με τρεις ωδές, από σήμερα μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο. Ο άνθρωπος, φτιαγμένος από την Αγία Τριάδα Την αποζητάει ιδιαίτερα από την στιγμή που έχασε τον Παράδεισο. Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από αγάπη για την αγάπη. Για αυτό θέλει να τραγουδάει, να λατρεύει, να ξεφαντώνει, να εκφράζεται. Αλλά από τότε που έχασε τον Θεό, μπήκε σε άλλους δρόμους. Και έρχεται ο Χριστός στη γη με την Εκκλησία και τον ξαναπαίρνει αγκαλιά, τον καλεί κοντά Του. Ο Κύριος για να μιλήσει στον πληγωμένο, στον εγωιστή, στον πονεμένο άνθρωπο, χρησιμοποίησε τις παραβολές. Το Τριώδιο αρχίζει με την παραβολή του τελώνη και φαρισαίου, στην οποία ο Κύριος πήρε δύο υποδείγματα, το ένα αρνητικό και το άλλο θετικό. Ο άνθρωπος έπεσε από την υπερηφάνεια και με την εισήγηση του όφεως, που του πρωτόβαλε την ιδέα ότι μπορεί να γίνει Θεός. Αλλά δεν έγινε. Έπεσε. Μπορούσε να γίνει κατά χάριν Θεός, αλλά με τους όρους που είχε θέσει ο Θεός, ο Οποίος τον έφτιαξε. Με την παραβολή λοιπόν ο Κύριος μας βάζει το πρώτο βήμα-προϋπόθεση, για να φτάσουμε στον Θεό: την ταπείνωση. Πρέπει να ξεκαβαλήσουμε το καλάμι, να συναισθανθούμε την αμαρτωλότητα μας, και να κοιτάξουμε πόσο γήινοι είμαστε και πώς αφήσαμε τον Κύριο και να έλθουμε με την ταπείνωση κοντά στον Χριστό. Άλλωστε, Εκείνος πρώτος με την ταπείνωση ήρθε από τον ουρανό στη γη. Φόρεσε την ταπείνωση, που είναι στολή θεότητος, και ήρθε ανάμεσα μας, εδώ στη γη. Μας αγκάλιασε, μας αποδέχτηκε, όπως είμαστε, για να αποδεχτούμε και εμείς βέβαια τον εαυτό μας, όπως είναι, και να ξεκινήσουμε τη θεραπεία και την ίαση από τον Χριστό. Η υπερηφάνεια και ο εγωισμός κάνουν μέγα κακό. Το βλέπουμε καθημερινά στη ζωή μας. Τόσα και τόσα γίνονται και μέσα μας και γύρω μας, που μας έχουν τρελάνει. Τρελαίνεται ο άνθρωπος με την υπερηφάνεια και τον εγωισμό ενώ με την ταπείνωση –και αφού μαζέψει τον εγωισμό του- χωράει και ο Θεός και ο αδερφός. Και αυτά είναι τα δύο μεγέθη, με τα οποία ζούμε: με τον Θεό και με τον αδερφό. Αν δεν λατρεύουμε τον Θεό και δεν διακονούμε στο όνομα Του τον αδερφό, δεν υπάρχουμε. Και ο άνθρωπος υπάρχει, όταν ζει, όταν δημιουργεί, όταν αγαπά, όταν προσφέρει. Τότε υπάρχει. Και αυτό είναι η Εκκλησία –το μαζί. Μαζί με τον Θεό, μαζί με τους αδερφούς. Αλλιώς είναι κολασμένος. Έχει λοιπόν ανάγκη ο άνθρωπος να ξεφαντώνει. Και βλέπετε πόσο ξεφαντώνουμε τώρα στις Απόκριες. Που σημαίνει ότι έχουμε ανάγκη να βγούμε από τον εαυτό μας και να υπάρξουμε όλοι μαζί. Ο κόσμος όμως προτείνει το αντιτριώδιο. Να γλεντήσουμε, αλλά φυτοζωούντες. Η Εκκλησία δίνει το αληθινό Τριώδιο. Οι τρεις ωδές. Δοξάζουμε την Αγία Τριάδα και στο όνομα Της διακονούμε τον πλησίον. Αυτό κι αν είναι γλέντι! Αυτό κι αν είναι χαρά! Αυτό κι αν είναι πανηγύρι! Ευχόμεθα καλή Μεγάλη Σαρακοστή και Καλή Ανάσταση!